fron
Neuz
Brezhoneg
- Kavet en henvrezhoneg (fron).
- Meneget er C'hatolikon (froan, fron).
- Da geñveriañ gant an anvioù-kadarn ffroen « fron » en kembraeg, srón « fri » en iwezhoneg ha sròn « fri » en skoseg.
- Deuet eus ur ger keltiek *srognā « fri », deveret eus ur verb *sregn-o- « roc'hal » (miret evel srennid en heniwerzhoneg), a zeufe eus ur wrizienn indezeuropek *srengʰ-, a gaver er gerioù ῥεγχω (grc) (renchein) « roc'hal » en henc'hresianeg ha ṙungn (ռունգն) « fri » en henarmenieg[1].
Anv-kadarn
fron /ˈfrɔːn/ benel (daouder : divfron, liester : fronioù, fronoù)
- (Korfadurezh) Unan eus toulloù diavaez kavenn fri ar mellkeineged
Stummoù rannyezhel
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Troidigezhioù
- alamaneg : Nasenloch (de) nepreizh
- arabeg : مَنْخَر (ar) (manḵar) gourel
- galleg : narine (fr) benel ; naseau (fr) gourel
- gresianeg : ρουθούνι (el) (routhoúni) nepreizh
- iwerzhoneg : polláire (ga) gourel , poll sróine (ga) gourel
- kembraeg : ffroen (cy) benel
- kerneveureg : frig (kw) benel
- nederlandeg : neusgat (nl) nepreizh
- okitaneg : nasica (oc) benel
- romañcheg : narisch (rm) gourel , fora-nas (rm) benel
- saozneg : nostril (en)
- skoseg : cuinnean (gd) gourel
Roll an daveoù :
- ↑ Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 352–353.