foulin

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger meneget e Geriadur Gregor Rostren, pajenn 352 e 1732.

Anv-kadarn

foulin /ˈfuː.lĩn/ gourel (liester : foulinoù)

1. Benveg da sikour berañ dour, laezh pe gwin en ur voutailh.
   • War-dro unek heur hanter, e welomp ar runio (rak kouac’het o deuz an tosenno) o c’hlasaat hag en em gelc’han en-dro d’imp evit hon lakat evel ’barz eur foulin. — (Loeiz ar C'hlerg, Ma beaj Jeruzalem, Prud'Homme, 1903, p. 105.)

Gerioù heñvelster

• founilh

Troidigezhioù

• galleg : entonnoir ^(fr)  gourel