fouge

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

Fouge

fouge /ˈfuːɡe/ hollek gourel (liester : fougeoù)

1. Lorc'h ; stad.
   • Pebeuz fouge enno pa welent a ziabell ar goulou o lugerni e prenestrou an ti bras ! — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 67.)
2. Fougaserezh.
   • An holl fouge-se a zo aet e teuz ... SAAQ 226
3. Taerded (diwar-benn al loened, ar c'hezeg dreist-holl)

Deveradoù

• fougeal
• fougeer
• fougeerezh
• fougeüs

Troioù-lavar

• bezañ fouge en unan bennak gant un dra bennak
• bezañ fouge en unan bennak oc'h ober un dra bennak
• kaout fouge en unan bennak
• kemer fouge

Troidigezhioù

• galleg : orgueil ^(fr) , vanité ^(fr)