finnau

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Kembraeg

Etimologiezh

Diwar finnau.

Raganv-gour

finnau[1]

  1. Me ivez.
  2. Stumm nerzhekaat raganv ar c'hentañ gour unan. Peurvuiañ e fin ur frazenn.
    • Ti a finnau.
      Te ha me ivez.
  3. A-wechoù e deroù ur frazenn.
  4. A finnau

Adstummoù

Gerioù kar dre o ster

Notennoù