echuas
Neuz
Brezhoneg
- Savet diwar echu-, pennrann ar verb echuiñ, hag an dibenn-ger -as.
Furm verb
echuas /ɛˈʃyːas/
- Furm ar verb echuiñ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
- Hag en doare diouganet gant ar bugel ec'h echuas, e gwirionez, planedenn ar c'hloareg kablus. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 25.)
- N'echuas ar redadeg-parrez-se nemet e-kichen an iliz pa verzas unan bennak ne oa ket an Aotrou Jeneral Olier Kerangwenn ouzh o heul ken. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 29.)