Mont d’an endalc’had

duaot

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dua- », pennrann ar verb « duaat », hag an dibenn-ger « -ot ».

Furm verb

duaot /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb duaat en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.