Mont d’an endalc’had

duaje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dua- », pennrann ar verb « duaat », hag an dibenn-ger « -je ».

Furm verb

duaje /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb duaat e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.