Mont d’an endalc’had

duaio

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dua- », pennrann ar verb « duaat », an dibenn-ger « -o » hag un « -i- » etrevogalennek.

Furm verb

duaio /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb duaat e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.