drastañ

Brezhoneg

Verb

drastañ /ˈdrastã/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Distrujañ, gwallaozañ.
   • Petra a zo kuzhet dindan ar c'homzoù-se ? Un heklev, moarvat, eus darvoudoù bet c'hoarvezet gwechall-gozh, d'ar mare ma teue ar Saozon hag an Normaned da zrastañ ha da wastañ hor bro. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 13.)
2. drastañ arc'hant, gwenneien
   • Hag, allas ! pa groge al lonkerien d'ober pant, n'o deveze ket ar skiant da ehanañ nemet pa veze drastet o zammig arc'hant ganto. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 81.)