divalbiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag ar verb balbiñ.

Verb

divalbiñ /diˈvalbĩ/ verb kreñv dieeun (anv-gwan-verb : divalbet) (displegadur)

1. Disec'hediñ.
   • « [...]. Feunteun a ro sec'hed da gement hini a dañva he dour, e-lec'h e zivalbiñ. [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 138.)

Troidigezhioù

• galleg : désaltérer ^(fr)