Mont d’an endalc’had

distankañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus di- ha stankañ.

Verb 1

distankañ

  1. rouesaat


Verb 2

distankañ

  1. distouvañ (ur voutailhad, ur varikennad)
    • Petra voa-ta c'hoarvezet ? An Autrou Person en doa ep he zonjal, distanket ar voutaillat dour benniget eleac'h distanca ar voutaillat guin guen. — (G. M., Pont an Diaoul, Feiz ha Breiz, 22 Ebrel 1865, p. 95a.)
  2. distankañ ar c'horf, ar bouzelloù  : kac'hat
  3. dirollañ (da ouelañ, da c'hoarzhin)


Furm anv-gwan

distankañ

  1. an distankañ ar gwellañ