distagadur

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Mont d’ar merdeerezh Mont d’ar c’hlask

distagadur /di.staˈɡɑː.dyr/

  1. An doare ma vez distaget ar sonioù er genoù.
    • Distagadur ar brezhoneg.