displanter

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar displant, pennrann ar verb displantañ, hag an dibenn-ger -er.


Anv-kadarn

  1. An hini a zisplant.

Furm verb

displanter /dis'plãnter/

  1. Furm dic'hour ar verb displantañ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.