dispignjoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dispign-, pennrann ar verb dispign, hag an dibenn-ger -joc'h.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dispignjoc'h
dre vlotaat zispignjoc'h
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tispignjoc'h
amreizh tispignjoc'h

dispignjoc'h /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb dispign en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.