dislavarjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dislavar- », pennrann ar verb « dislavaret », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

dislavarjout /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb dislavaret en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.