diskoilh

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-gwan) Savet gant ar rakger di- hag an anv-kadarn skoilh.
(Furm verb) Savet diwar diskol-, pennrann ar verb diskoliañ, gant glebiadur an « l » notet « ilh ».

Anv-gwan

diskoilh /ˈdiskɔʎ/

  1. A zo hep skoilh.
    • Un hent diskoilh.

Troidigezhioù

Furm verb

diskoilh /ˈdiskɔʎ/

  1. Furm ar verb diskoliañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb diskoliañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.