dirankon

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Anv-gwan

dirankon /diˈrãŋkɔ̃n/

    • An houidi zo traoù dirankon, TBP
    • un den dirankon a zebr n'eus forzh petra,, debriñ a ra kalz , met hep sellet re dost ouzh mat pe fall eo ar bouezd. Hennezh zo ur paotr dirankon, digor e vez ordinal e galon, ur vouzellenn, evit lavaret eeun ar wirionez. Buhez ha Faltazi, Ernest ar Barzhig, p. 382
    • ul lenner dirankon, Buhez ha Faltazi, Ernest ar Barzhig, p. 382

galleg: glouton, insatiable