dipitet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dipit hag -et.

Anv-kadarn

dipitet /di'pitet/

  1. Beziñ souezhet gant un dra displijus.
    • Dipitet on o klevout petra en deus graet.


Gerioù heñvelster

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù