dipitañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dipit hag -añ.

Anv-kadarn

dipitañ /di'pitã/

  1. reiñ dipit da un den
    • Dipitet on o klevout petra en deus graet.


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù