dioueliec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diouel- », pennrann ar verb « dioueliañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -ec'h ».

Furm verb

dioueliec'h /diˈweljɛx/

  1. Furm ar verb dioueliañ en eil gour lies an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.