dihunit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dihun-, pennrann ar verb dihuniñ, hag an dibenn-ger -it.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dihunit
dre vlotaat zihunit
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tihunit
amreizh tihunit

dihunit /diˈhỹːnit/

  1. Furm ar verb dihuniñ en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb dihuniñ en eil gour lies an doare-gourc'hemenn.