dihunin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dihun-, pennrann ar verb dihuniñ, hag an dibenn-ger -in.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dihunin
dre vlotaat zihunin
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tihunin
amreizh tihunin

dihunin /diˈhỹːnĩn/

  1. Furm ar verb dihuniñ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.