dibuner

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus di-, pun hag -er.

Anv-kadarn


dibuner

  1. Den a zibun.


Furm verb

dibuner

  1. Furm dic'hour eus ar verb dibunañ en amzer-vremañ.