d'al Lun

d'al Lun

1. • Ha d'al Lun evel-se e vez ramp.— (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 176.)
   • Ha chervat a veze graet ganti, pa lavaran, petra bennak ne gemere ket kalz tra digant tud an ti, ugent real ar peurliesañ, ugent lur d'ar muiañ, met dastum a rae un tamm brav a werzh-butun, peogwir e veze alies betek un daou pe dri c'hant bennak o verniañ an deiz kentañ an eured, rak ne veze ket sellet berr d'ar c'houlz-se, ha tri dervezh e pade an abadenn : d'al lun evit ar pennoù bras, d'ar meurzh evit an dudigoù, mitizhien, amezeien hag all, ha d'ar yaou evit ar veleien, ar gerent hag ar vignoned nesañ. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 11.)