chug

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus sug a zeu eus al latineg sucus.
Da geñveriañ gant ar gerioù sügan e kerneveureg, sug e kembraeg, sùg e iwerzhoneg.

Anv-kadarn

chug /ˈʃyːk/ gourel (liester : chugoù)

  1. Dourenn zo er plant, er frouezh hag a c'haller dastum ouzh o gwaskañ.
    • Chug sitron. Ur banne chug avaloù.

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

  1. galleg : suc (fr) , jus (fr)