carotte

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Galleg

Etimologiezh

En henc'halleg garroite, diwar an italianeg carota ; diwar al latin carota, « karotezenn ».

Anv-kadarn

Unander Liester
carotte
/ka.ʁɔt/
carottes
/ka.ʁɔt/

carotte /ka.ʁɔt/ benel

  1. Karotezenn (plant).
  2. Karotezenn (gwrizienn).

Deveradoù

Anv-gwan

carotte /ka.ʁɔt/ digemm

  1. Liv ruz a denn d'al liv rouz, d'al liv orañjez. _____________

Gerioù heñvelster