blizenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet e henvrezhoneg blidan, bliden.

Kavet e kennvrezhoneg blizien, blyzyen, blizen, ha gant digweuzadur (b > gʷ > g) gluizen, glyzen^[1].

Peurheñvel ouzh ar ger kerneveurek blydhen (benel) « bloaz ». Deuet eus ur stumm keltiek *blidnijo-, en droad oblikel ur ger diazez *blēdanī, miret evel blwyddyn e kembreug ha blíadain e heniwerzhoneg^[1][2].

Doublenn blez.

Anv-kadarn

blizenn /ˈbliː(z)ɛn/ gourel (liester : blizennoù)

1. (Lennegel) Bloaz, dreist-holl goude an niver-pegement

   Penn-blizenn: penn-bloaz.

Adstummoù

• glizenn (stumm tregeriek)

Troidigezhioù

• galleg : année ^(fr)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Peter Schrijver, Studies in British Celtic Historical Phonology, Amsterdam, Rodopi, 1995, p. 242-46.
• ^[2] : w:Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 69.