bleinin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « blein- », pennrann ar verb « bleinañ », hag an dibenn-ger « -in ».

Furm verb

bleinin /ˈblɛj.nĩn/

  1. Furm ar verb bleinañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.