birvilh

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

birvilh /ˈbirviʎ/ hollek gourel

  1. fiñv
  2. Stad unan bennak entanet gant unan bennak/un dra bennak; bezañ birvilh en un den , e korf un den e gwazhied un den.


Deveradoù


Troioù-lavar

Troidigezhioù