bevenniñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn bevenn hag al lostger -iñ.

Verb

bevenniñ /beˈvɛnːĩ/ (anv-gwan-verb : bevennet) (displegadur)

  1. Lakaat bevennoù d'un dra, d'un takad.
    • An dachenn a zo bevennet mat. — (Fañch Kerrain, Keal Doue War-Lerc'h Auschwitz, Mouladurioù Hor Yezh, 2013, p. 56.)

Troidigezhioù