Mont d’an endalc’had

beckon

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Saozneg

Verb

beckon

  1. ober sin (gant an dorn, ar biz), da ober tra pe dra.
    • I am beckoning to him with my finger
    • He beckoned her to follom him .
    • He beckoned me back .
Adtapet diwar « https://br.wiktionary.org/w/index.php?title=beckon&oldid=326502 »