anvec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « anv- », pennrann ar verb « envel », hag an dibenn-ger « -ec'h ».

Furm verb

anvec'h /ˈãnvɛx/

  1. Furm ar verb envel en eil gour lies an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.