a ouenn

Savet diwar a, ha gouenn.

a ouenn

1. a orin uhel, a wad
2. a ouenn vat;

   tud a ouenn vat

   • − [...]. Va zud a oa a ouenn vad hag en o êz ; [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 6.)

   • Gwechall-gozh ez oa e Lanuon ur plac'h yaouank a ouenn vat hag ur paotr yaouank a goulz gouenn. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 35.)
3. a ouenn uhel : eus an noblañs
   • — [...]. Kaout a ra d'eoc'h e c'hell beza kement-se a vignouniach etre eun Aoutrou a vouen huel, evel an Aoutrou de la Tour ha me, labourer douar divar ar meaz ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 66.)

   • A ouenn uhel e oant, — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
   • Hemañ ez eus daou zen yaouank a ouenn uhel ha pinvidik ... — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 44.)

Troidigezhioù

• galleg : de race ^(fr) , d'origine ^(fr) , d'extraction ^(fr)