a-sonn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus a ha sonn.

Adverb

a-sonn /aˈsõnː/

  1. Eeun en e sav, en e blom.

Gerioù heñvelster