troazh

Brezhoneg

Etimologiezh

Da geñveriañ gant ar gerioù troeth « troazh » e kembraeg, troeth « glec'h, bervadur » e kerneveureg.

Deuet eus ur ger keltiek *(s)troktā, a zeufe eus ur wrizienn indezeuropek *sterḱ-, heñvel ouzh stercus « teil » e latin, drek « kac'herezh » e nederlandeg, ter̃šti « louzañ » e lituaneg.

Kar d'ar ger stronk.

Anv-kadarn

troazh /ˈtrwɑːs/ gourel

Staot

Adstummoù

stroazh

Gerioù heñvelster

frig, froug, staot
titich

Deveradoù

Gerioù kevrennek

troazhlec'h