tnaou

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (tnou, tonou).
Meneget er C'hatolikon (tnou).
Kavet en anvioù-lec'h niverus.
Da geñveriañ gant ar gerioù tyno en kembraeg, tnow en kerneveureg.

Anv-kadarn

tnaou /ˈtnɔu/ gourel, liester tnevier

  1. Rann izelañ eus un dra bennak.
    <skouer>.


Stummoù arall

Gerioù enepster

Deveradoù

Troidigezhioù