tarniñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Da geñveriañ gant ar c'hembraeg tarnu.


Verb

tarniñ

  1. Ober gant un torch, un tarnouer evit sec'hañ un dra bennak (ur werenn, un daol...).


Gerioù heñvelster


Deveradoù


Troidigezhioù