skuilhet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar skuilh-, pennrann ar verb skuilhañ, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

skuilhet /ˈskyʎet/

  1. Anv-gwan-verb ar verb skuilhañ
    • Hiviziken, e vo a-walc'h gant ul lommig dour benniget, skuilhet war dal un den, evit diverkañ tres ar pec'hed kentañ ; [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 15.)

Troidigezhioù