selaouit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar selaou-, pennrann ar verb selaou selaou pe selaouat, hag an dibenn-ger « -it ».

Furm verb

selaouit /seˈlɔwːit/

  1. Furm ar verb selaou/selaouat en eil gour lies an doare-gourc'hemenn.
  2. Furm ar verb selaou/selaouat en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.


Troienn