podig

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn pod hag an dibenn-ger bihanaat -ig

Furm anv-kadarn

podig /ˈpoːdik/ gourel (liester : podoùigoù)

  1. Furm vihanaat an anv-kadarn pod
    • Gwelet a rez ar podig-mañ ? — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 23.)
    • [...], goude beza grêd sin ar Groaz gand an dour binniged mired er podig, er pinsinig, staged ouz ar gwele-kloz pe ouz ar voger tost d'ar gwele. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 57.)

Troidigezhioù