pegañ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn peg hag al lostger -añ.
Verb
pegañ /ˈpeːɡã/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Stagañ un dra gant peg.
- Lakaat a reas pegañ en holl ostalerioù ha tavarnioù ar rann-vro skritelloù bras ma lenned warno kement-mañ : ... — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 33.)
- Gra eun tamm yod tano da bega ar paper-ze. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 399.)
- Loeiza a begas ar golo, a begas an timbr warnañ, ... — (Roparz Hemon, Ho kervel a rin en noz ha marvailhoù all, Al Liamm, 1970, p. 28.)
- Stagañ un dra bennak ouzh un dra bennak
- Ma ! a-viskoazh e pegas an dienez ouzhin evel greun louzaouenn an tign ouzh gloan an deñved, ... — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 74.)
- Peget eo ar patatez ouz ar gaoter. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 399.)
pegañ /ˈpeːɡã/ verb kreñv dieeun (displegadur)
- pegañ en unan bennak
- Mes petra 'beg ennout ? — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 30.)
- ..., e krog an dud da youc'hal ha setu deuet ar mare d'an daou zen da begañ an eil en egile. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 35.)
- Gouest e oa da zibouezañ diwar an douar, o pegañ er penn-adreñv anezhañ, ur c’harr bras goullo eus ar re bounnerañ, pa gave harp d’al loc’hennoù ouzh kein al loen-kezeg sternet etrezo. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 46.)
- Krog en e lost ha me 'bego en he fenn ... . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 219.)