onestañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « onest » hag an dibenn-ger « -añ ».

Furm anv-gwan

onestañ /ɔ̃.ˈnest.ã/

1. Derez-uhelañ an anv-gwan « onest ».
   • Ar re onestañ 'varv koulz evel ar re all— (Louis Eunius, gwerzenn 8.)
   • Met Cléon den yaouank, gant hon tud onestañ — (Molière, An Dengasaour, troet gant Serj Richard, Mouladurioù Hor Yezh, 2013, p. 60.)