nemet re

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg


nemet re

  1. En ur frazenn nac'h:
    Dibaot eo an ostizien vat ; nemet muioc'h a se a verit o deus ar re a zo urzh gante, hag a chom hep ober gaou, o werzhañ o zraoù re ger, pe o werzhañ traoù re fall d'an dud a renk ober o diskenn en o zi pe o reiñ da evañ d'ar re ha n'o deus dija evet nemet re. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 370.)