merour

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus an anv-verb merañ, diazez "mer".

Anv-kadarn

merour /ˈmeːrur/ gourel (liester : merourien)

1. Kouer.
   • Re ar merour a oa gwerzhet keroc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 134.)
   • Gouzout a ra pep merour emañ hiriv An Aotrou Maner en e vurev ouzh e c'hortoz. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 23.)

Gerioù heñvelster

• merer

Deveradoù

• mereuri
• merouri

Troidigezhioù

• galleg : métayer ^(fr)  ; paysan ^(fr)  ; administrateur ^(fr)  ; gestionnaire ^(fr)  ; gérant ^(fr)
• saozneg : manager ^(en)