leugnin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « leun- », pennrann ar verb « leuniañ », gant glebiadur an « n » notet « gn », hag an dibenn-ger « -in ».

Furm verb

leugnin /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb leuniañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.