laŭte

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Eus an alamaneg laut, hag al lostger -e a dalvez da sevel adverboù.

Adverb

laŭte /ˈlaw.tɛ/

  1. Uhel (mouezh), kreñv (trouz).
Adtapet diwar « https://br.wiktionary.org/w/index.php?title=laŭte&oldid=276052 »