kelennoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kelenn- », pennrann ar verb « kelenn », hag an dibenn-ger « -oc'h ».

Furm verb

kelennoc'h /keˈlɛ.nːɔx/

  1. Furm ar verb kelenn en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.