kelennit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kelenn- », pennrann ar verb « kelenn », hag an dibenn-ger « -it ».

Furm verb

kelennit /keˈlɛnːit/

  1. Furm ar verb kelenn en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb kelenn en eil gour lies an doare-gourc'hemenn.