gouren

gouren /ˈɡuːrɛn/ gourel (liester : gourenoù)

1. sport
   • Greomp eta ur c'hrog gouren. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 45.)
   • Ar ger gouren, implijet e brezhoneg evit envel ur pegad etre daou zen, en deus doare da vezañ bet anavezet mat gant pobloù seven amzerioù kozh an Europ, o vezañ ma talveze neuze da lavarout ar gurunenn pe ar priz a veze roet d’ar gourener en deveze bet an trec’h. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 34.)
   • Talvoudus ha plijus-tre eo ar pennad a ra meneg eus ar gourenoù e Pleiben ha, setu perak, eo bet falvezet ganin hel lakaat amañ war e hed, petra bennak ma vo kavet hirik-mat marteze : ... — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 33.)