goullonder

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goullonder-, pennrann ar verb goullonderiñ, hep dibenn-ger.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep goullonder
dre vlotaat c'houllonder
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat koullonder
amreizh c'houllonder

goullonder /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb goullonderiñ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb goullonderiñ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.